Studiuesit kanë gjetur “sistemin e përsosur diellor”, të farkëtuar pa përplasjet e dhunshme që e bënë tonën një grumbull planetësh me përmasa të ndryshme. Sistemi, 100 vite dritë larg, ka gjashtë planetë, të gjithë përafërsisht të njëjtën madhësi. Ata thuajse nuk kanë ndryshuar që nga formimi deri në 12 miliardë vjet më parë. Këto kushte të patrazuara e bëjnë atë ideal për të mësuar se si u formuan këto botë dhe nëse ato strehojnë jetën. Hulumtimi është publikuar në revistën shkencore, Nature. Krijimi i sistemit tonë diellor ishte një proces i dhunshëm. Ndërsa planetët po formoheshin, disa u përplasën me njëri-tjetrin, duke shqetësuar orbitat dhe duke na lënë me gjigantë si Jupiteri dhe Saturni së bashku me botë relativisht të vogla si e jona. Në sistemin diellor HD110067, siç e kanë emërtuar astronomët, gjërat nuk mund të ishin më ndryshe. Jo vetëm që planetët kanë madhësi të ngjashme, por rrotullohen në sinkron.
Në kohën që i duhet planetit më të brendshëm që të rrotullohet rreth yllit tre herë, planeti i ardhshëm shkon rreth dy herë, dhe kështu me radhë deri te planeti i katërt në sistem. “Është ideale për të studiuar se si krijohen planetët, sepse ky sistem diellor nuk pati fillimet kaotike që kishte i yni dhe ka qenë i patrazuar që nga formimi i tij”, tha Dr Marina Lafarga-Magro, nga Universiteti Warwick. Gjatë tridhjetë viteve të fundit, astronomët kanë zbuluar mijëra sisteme diellore. Por asnjëri prej tyre nuk është aq i përshtatshëm për të studiuar se si u krijuan planetët. Madhësia pothuajse identike e planetëve dhe natyra e patrazuar e sistemit e bëjnë shumë më të lehtë krahasimin dhe kontrastin e tyre. Kjo do të ndihmojë në krijimin e një tabloje se si u formuan fillimisht dhe si evoluan. Sistemi ka gjithashtu një yll të ndritshëm që do ta bëjë më të lehtë kërkimin e shenjave të jetës në atmosferat e planetëve
