Shkencëtarët në Universitetin e Teksasit kanë bërë një zbulim alarmues: 43 ushqime, kryesisht perime, treguan një rënie të theksuar të lëndëve ushqyese midis mesit dhe fundit të shekullit të 20-të.
Sipas këtij studimi, kalciumi në bishtajat ra nga 65 në 37 mg. Nivelet e vitaminës A ranë pothuajse përgjysmë në asparag. Kërcelli i brokolit kishte më pak hekur. Hulumtimet më të fundit kanë dokumentuar rënien e vlerës së lëndëve ushqyese në disa kultura kryesore për shkak të rritjes së niveleve të dioksidit të karbonit në atmosferë (CO 2 ). Kriza klimatike vetëm sa ka përshpejtuar shqetësimet për vlerën ushqyese të të korrave. Kjo ka nxitur shfaqjen e një procesi të quajtur biofortifikim, një strategji për të rimbushur lëndët ushqyese të humbura ose ato që ushqimet nuk i kanë pasur kurrë në radhë të parë.
Biofortifikimi përfshin teknologji të shumt. Njëra përfshin modifikimin gjenetik të një kulture për të rritur përmbajtjen e saj ushqyese, gjë që lejon futjen e shpejtë të tipareve të reja. Një tjetër, biofortifikimi agronomik, përdor plehra të pasura me lëndë ushqyese ose ndryshime në tokë për të përqendruar minerale të veçanta në bimë. Së fundmi, mbarështimi selektiv i bimëve mund të prodhojë varietete të reja, megjithëse mund të duhen një dekadë ose më shumë për të dhënë një varietet të vetëm.
Biofortifikimi i vendos lëndët ushqyese direkt në farë, në krahasim me fortifikimin, i cili shton lëndë ushqyese në ushqim pasi të rritet. Në skenën globale, aktorët ndërkombëtarë si Organizata Botërore e Shëndetësisë (OBSH) dhe Grupi Konsultativ për Kërkimet Ndërkombëtare Bujqësore (CGIAR) e kanë konsideruar zhvillimin e kulturave bifortifikuara të përmirësuara me lëndë ushqyese si një nga qëllimet e tyre kryesore në arritjen e sigurisë ushqimore.
Prateek Uniyal, drejtues i programit në Institutin Ndërkombëtar të Kërkimit të Politikave Ushqimore (IFPRI), shpjegoi se “për shkak të ndryshimeve klimatike, hekuri dhe zinku janë ulur me 30-40% për shkak të reshjeve të tepërta, të ftohtit dhe dëmtimit fizik”.
Ndërsa kequshqyerja demonstron nevojën urgjente për të rritur densitetin e lëndëve ushqyese të të korrave në nivel global, Benjamin Cohen, profesor i studimeve mjedisore, thekson biofortifikimin si një problem dhe jo një zgjidhje.
Por ka shqetësime të tjera se lëndët ushqyese po humbasin në një shkallë më të gjerë sesa mund të zëvendësojë biofortifikimi.
