Dokumente të reja sekrete në 80-vjetorin e vdekjes së Hitlerit

Dokumente sekrete të rëndësishme, që detajojnë vdekjen e Hitlerit, më 30 prill 1945, janë publikuar së fundmi nga shërbimi sekret rus, sipas ”The Sun”.

Ato përfshijnë dhëmbët e kalbur të Hitlerit, që tregojnë prova të vetëvrasjes së tij me cianur, dhe fotografinë e fundit të njohur të tij.

Gjithashtu u deklasifikuan origjinalet e deklaratave dhe shënimeve të marrjes në pyetje të shërbëtorit të Fyhrerit, Heinz Linge, dhe asistentit personal, Otto Gunsche.

Linge zbuloi se një Hitler “i mashtruar” vrau veten pjesërisht sepse kishte “frikë” se mos “kapej ndërsa përpiqej të arratisej nga Berlini”.

Të dy ndihmësit e Hitlerit ranë në duart e sovjetikëve pas luftës, dhe dëshmia e tyre ishte thelbësore për Stalinin që të kuptonte ditët e fundit të Hitlerit, ndërsa regjimi i tij nazist mori fund.

Linge thuhet se ishte i pari që hyri në dhomë pas vetëvrasjes së Hitlerit dhe ndihmoi në bartjen dhe djegien e kufomës me Gunsche dhe të tjerë.

Ndërsa dëshmia e gjerë e të dyve ka qenë prej kohësh e njohur, kjo është hera e parë që burimet origjinale – të fshehura prej kohësh në arkivat e KGB-së sovjetike – janë publikuar, dhe ka detaje të reja.

Një arkivist rus u shfaq në një video duke shqyrtuar rrëfimin e Linge-s, i cili madje detajon rrobat që Hitleri dhe Eva Braun kishin veshur kur u vetëvranë.

Ai tha se ”dëshmi për arsyet e Hitlerit për t’i marrë jetën vetes ishte se ai besonte se ishte krejtësisht e pakuptimtë të vazhdonte luftën”.

”Ai kishte frikë se mos kapej, ndërsa përpiqej të arratisej nga Berlini”, shtoi ai.

”Ekzistonte gjithashtu gjendja e tij e rëndë fizike, e cila ishte përtej çdo dyshimi, si dhe iluzionet e tij të madhështisë, të cilat nuk do ta lejonin të përkulej para fituesit ose të hynte në negociata me të”, tha ai.

Pamjet e tmerrshme treguan gjithashtu dhëmbët e Hitlerit të cilët u përdorën për ta identifikuar atë.

Kanali televiziv i Ministrisë ruse të Mbrojtjes  ”Zvezda TV” raportoi se ”ja ku janë, grimca të së keqes universale. Fragmente të nofullës së Adolf Hitlerit, një njeri, emri i të cilit i bën që edhe molekulat e ujit të marrin forma të shëmtuara. Eshtrat e atij që është përgjegjës për vdekjen e mbi 26 milionë bashkëqytetarëve tanë. Sot [30 prill] shënohen saktësisht 80 vjet që nga vdekja e fajtorit kryesor të luftës më të përgjakshme në historinë e njerëzimit. Një ndjenjë e çuditshme”, thotë televizioni rus.

Linge shkroi në dëshminë e tij të vitit 1945 se ”në momentin e vetëvrasjes, Hitleri ishte veshur me një këmishë të bardhë me jakë të bardhë të mbyllur dhe një jelek të zi, një xhaketë uniforme gri me dy pjesë të bëra nga gabardinë e hollë, pantallona të gjata të zeza nga gabardinë e hollë, çorape të holla letre të zeza dhe gjysmëçizme të zeza prej lëkure. Gruaja e tij ishte veshur me një fustan mëndafshi të hollë, çorape shumë të holla mëndafshi dhe këpucë me taka të ngushta (ndoshta të prodhimit italian). Tri kanoçe me benzinë, të përgatitura nga Reichsleiter Martin Bormann për djegien e trupave të Hitlerit dhe gruas së tij, qëndronin në uljen e fundit që të çonte nga strehimi i bombave në kopshtin e Kancelarisë së Rajhut. E gjithë përmbajtja e bombolave ​​u derdh mbi trupat e Hitlerit dhe gruas së tij. Bormann na tregoi bombolat dhe zbriti vetë për të marrë të vetat. Ishte rreth orës katër të pasdites dhe ishte ende dritë. U derdhën gjithsej 60 litra benzinë. Para se të shtroja batanijen në dysheme, vendosa pistoletat e Hitlerit (kalibrat 7,65 dhe 6,35 mm) në tavolinën e shkrimit. Kush i mori ato që andej, nuk e di. Ndoshta ishte Reichsleiter Martin Bormann, ose ushtarët që transportuan trupin e Eva Braun, ose shërbëtori i Hitlerit Helm Kruger, ose roja Willy Stiewitz. Kur i thashë lamtumirë Hitlerit më 30 prill 1945, e pyeta: ‘Fuhrer, me kë duhet të përpiqemi të depërtojmë në Perëndim?’ Dhe mora përgjigjen ‘Për hir të atij që nuk ka ardhur ende”.

Linge iu përgjigj një pyetjeje të udhëheqjes sovjetike pasi ata sulmuan Berlinin – nëse ishte një sozi që kishte vdekur në bunker dhe nëse Hitleri i vërtetë ishte arratisur.

Një shënim i përkthyer në rusisht thotë se “një sozi e Hitlerit nuk mund të kishte kryer vetëvrasje sepse: 1) Hitleri nuk kishte sozi. 2) Ishte e pamundur të largoheshe nga ambientet pa u parë, pasi kishte vetëm një dalje nga dhoma. 30.12.45. Linge Heinz”.

Gjatë shumë muajsh, Linge e ndryshoi pak versionin e tij të ngjarjeve, duke u thënë rusëve se “duhet të pranoj se dëshmia ime e mëparshme ishte e pasaktë. Nuk dëgjova asnjë zhurmë të shtënash, por vura re vetëm erën e barutit dhe, bazuar në këtë, e informova Bormann se vetëvrasja kishte ndodhur. Më parë kam deklaruar gabimisht se trupi i Eva Braun ishte mbështjellë me një batanije. Tani kujtoj se nuk ishte”.

Dokumentet historike janë mbyllur në një kasafortë nga FSB, pasardhëse e KGB-së, në rajonin e Ivanovos.

Pas luftës, Gunsche u dërgua me aeroplan në Moskë me bashkëpunëtorë të tjerë të Hitlerit.

Detaje të reja interesante, përfshirë mënyrën se si sovjetikët e ushtruan presionin ndaj Gunsche-s që të përhapte lajmin për vdekjen e Hitlerit.

Dokumentet tregojnë se një i burgosur lufte gjerman dhe kriminel lufte, kolonel Remlinger, u fut në një qeli me të dhe u udhëzua nga autoritetet sovjetike ta bindte atë të bashkëpunonte.

Ishte një mënyrë dinake për të përdorur vetëvrasjen e Hitlerit për ta kthyer besnikërinë fanatike të nazistëve në bashkëpunim duke riinterpretuar “betimin” e tij.

Remlinger shkroi një raport se “ne e bindëm atë se ngjarjet në Gjermani – veçanërisht vetëvrasja e Hitlerit – e liruan atë nga betimi i tij ndaj Fuhrerit. Tani, me rënien e plotë të Gjermanisë dhe sistemit nazist, nuk kishte më asnjë arsye për të fshehur ngjarjet që u zhvilluan në selinë e Fuhrerit nga rusët – tani ishte vetëm me interes historik. U bë më e lehtë ta bindnim kur doli në pah se disa nga bashkëpunëtorët e ngushtë të Hitlerit (Gering, Himmler) e kishin braktisur dhe iu drejtuan fuqive perëndimore”.

Dokumente të tjera zbulojnë ekzaminimin e dhëmbëve të Hitlerit për të verifikuar kufomën.

Rrëfimi i FSB-së thotë se ”më 5 maj 1945, në kopshtin e Kancelarisë së Rajhut, oficerët e SMERSH nga Korpusi i 79-të i Pushkëve i Ushtrisë së 3-të Sulmuese, Fronti i Parë Bjellorus, zbuluan kufomat e djegura rëndë të një burri dhe një gruaje në një krater bombe. Trupat ndodheshin rreth tre metra larg hyrjes së bunkerit dhe ishin të mbuluar me dhe’. Deri më 8 maj 1945, një raport mjeko-ligjor mbi kufomën e burrit – me sa duket të Hitlerit – u përfundua. Kjo tregoi praninë në zgavrën e gojës të fragmenteve të ampulës së qelqit të grimcuar […] një erë të veçantë bajamesh të hidhura […] dhe rezultatet nga testimi kimik i organeve të brendshme që tregonin komponime cianuri. Kjo i lejoi komisionit të arrinte në përfundimin se vdekja erdhi nga helmimi me cianur. Më 10 maj 1945, Kathe Heusermann, asistente e dentistit personal të Hitlerit, profesor Hugo Blaschke, u mor në pyetje në zyrën dentare të Kancelarisë së Rajhut. Më 11 maj, tekniku dentar Fritz Echtmann, i cili kishte bërë protezat e Hitlerit, dha dëshmi. Të dy dëshmitarët dhanë përshkrime të hollësishme të punës dentare me Hitlerin. Karakteristikat unike të urave, kurorave dhe mbushjeve përputheshin saktësisht me të dhënat dentare dhe rrezet X në posedim të hetuesve të SMERSH. Secili prej tyre u treguan fragmentet e nofullës së nxjerrë nga kafka mashkullore veçmas, dhe të dy konfirmuan pa hezitim se ato i përkisnin Kancelarit të Rajhut, Adolf Hitler”.