Muzeu synon të edukojë publikun mbi përmasat dhe ndikimin e trafikut të paligjshëm, të nxisë shtetet të forcojnë politikat e mbrojtjes dhe inventarizimit, të promovojë kërkimin e prejardhjes në tregun e artit, si edhe të forcojë bashkëpunimin ndërkombëtar për kthimin e trashëgimisë.
Muzeu u bë i mundur me mbështetjen e Arabisë Saudite, Shteteve të Bashkuara, Greqisë, INTERPOL-it dhe 44 vendeve të tjera anembanë botës.
Muzeu është i ndarë në seksione të ndryshme, si “auditorium”, i cili përshkruan qëllimet e platformës së re virtuale. Në “galerinë e objekteve kulturore të vjedhura”, objekte të tilla si një varëse ari sirian që daton nga viti 120 pas Krishtit dhe e marrë nga Muzeu i Palmirës, ndërkohë tekstet në “dhomën e kthimit dhe kthimit” përshkruajnë se si janë gjetur objektet, duke përshkruar riatdhesimin e një fosili trilobiti në Marok nga doganat kiliane në prill 2024.
Audrey Azoulay, drejtoresha e përgjithshme e UNESCO-s, deklaroi: “Pas çdo vepre apo fragmenti të vjedhur fshihet një pjesë e historisë, identitetit dhe njerëzimit që është hequr nga kujdestarët e saj, është bërë e paarritshme për kërkimin dhe tani rrezikon të bjerë në harresë. Objektivi ynë është t’i vendosim këto vepra në qendër të vëmendjes së shoqërisë, duke njohur veten përmes tyre”.
