Shtegu i Portave të Vjetra, përshkruan historinë e Durrësit e cila shtrihet që nga epoka e Epidamnit deri në vitet pas rënies së Perandorisë Bizantine, sipas “Travel and Tour World” (TTW).
Duke qenë qyteti më i vjetër në vend, ai ka vlera të pasura, të cilat variojnë nga stilet e lashta romake deri te ato osmane të arkitekturës me ndikim.
Shtegu i Portave të Vjetra është pjesë e listës se trashëgimive të mirëmbajtura dhe të mbrojtura nga UNESCO.
Vetëm këtë vit, mbi 1 milion vizitorë shkelën në qytet dhe rrethinat e tij si rezultat i drejtpërdrejtë i faktit që Durrësi ka një port edhe për anije turistike.
Interesi për qytetin duket i pafund, falë investimeve nga Evropa dhe investimet shtetërore.
Kjo histori urbane e qytetit të Durrsit shoqërohet me histori unike nga vizitorë nga e gjithë bota, gjë që e bën atë edhe më emocionuese.
Muzeu Detar i Durrësit pasqyron krenarinë që qyteti ka për skulpturën e një perëndeshe, që përfaqëson trashëgiminë e lashtë romake me të cilën mburret vendi.
Shtegu i Portave të Vjetra është padyshim një vend që duhet vizituar nga turistët që dëshirojnë të kuptojnë kulturën e thellë të qytetit të Durrësit.
Durrësi është shqiptar në një koncept më të gjerë, megjithatë, ai ndryshon sipas vendeve me të cilat lidhen rrënjët e tij.
Dymbëdhjetë dyert kanë qenë tipare kaq shumë përcaktuese të qytetit – sa secila prejt tyre vjen me një histori unike dhe histori të ndërlikuar.
Dyert shërbejnë më shumë sesa thjesht një funksion arkitektonik. Rëndësia e tyre kulturore gjatë viteve dëshmon për ndryshimet e qytetit që kufizohen me të jashtëzakonshmen.
Nga dyert, historianët zbuluan njohuri se si Durrësi u transformua nga një qytet port në një qytet të zhurmshëm dhe bashkëkohor.
Ndërsa imagjinonin rrugën e rrëfimit të historive të Durrësit, qëllimi kryesor ishte të shpjegohej historia e qytetit, dhe ishte me të vërtetë e rëndësishme të kishte një aktivitet shoqërues.
Guidat dhe profesionistët e trashëgimisë u siguruan studiuesve të dhëna që plotësonin historinë me sfondin jetësor dhe reflektimin bashkëkohor.
