Kuptohet pse është e pamundur t’i rezistosh kruajtjes kur lëkura është e irrituar, për shembull për shkak të dermatitit ose pickimit të insekteve.
Ndodh sepse akti i kruarjes, megjithëse përkeqëson inflamacionin, mund të rrisë në të njëjtën kohë mbrojtjen imune kundër infeksioneve bakteriale në vendin e lezionit.
Në disa raste përfitimi mund të jetë më i madh se dëmi dhe kështu evolucioni e ka shpërblyer këtë sjellje duke e shoqëruar me një ndjenjë kënaqësie dhe lehtësimi.
Këtë e sugjeron një studim i kryer në minj nga studiues të Universitetit të Pitsburgut, në Shtetet e Bashkuara.
Gjetjet, të publikuara në revistën ”Science”, mund të hapin rrugë të reja për kërkime në terapi të reja kundër kruajtjes kronike dhe sëmundjeve të tilla si dermatiti i kontaktit, rosacea dhe urtikaria.
Duke studiuar ekzemën te minjtë normalë që mund të gërvishtnin veten dhe minjtë e modifikuar gjenetikisht që kishin humbur aftësinë për të ndjerë kruajtje, studiuesit zbuluan se fërkimi i lëkurës aktivizon neuronet që ndjejnë dhimbjen dhe i bën ata të lëshojnë një neuropeptid të njohur si substanca P.
Ky përbërës aktivizon qelizat imune që koordinojnë përgjigjen inflamatore, domethënë qelizat mast, të cilat nga ana tjetër shkaktojnë kruajtje dhe inflamacion duke rekrutuar qeliza të veçanta të bardha të gjakut, neutrofile.
Ky mekanizëm shpjegon pse kruajtja përkeqëson gjendjen e lëkurës së dëmtuar.
Megjithatë, duke qenë se qelizat mast luajnë gjithashtu një rol të rëndësishëm kundër baktereve, studiuesit kryen një sërë eksperimentesh për të provuar nëse kruajtja mund të ndikojë në mikrobiomën e lëkurës.
Rezultatet treguan se kruajtja redukton praninë e Staphylococcus aureus në lëkurë, bakteri më i zakonshëm i përfshirë në infeksionet e lëkurës.
“Zbulimi se gërvishtja përmirëson mbrojtjen kundër Staphylococcus aureus sugjeron se mund të jetë e dobishme në disa mjedise”, shpjegon dermatologu Daniel Kaplan, “por dëmi që gërvishtja i bën lëkurës ka të ngjarë të tejkalojë këtë përfitim kur kruajtja është kronike”.
