Lotë dhimbjeje, frike, zemërimi apo emocioni. Ndonjëherë edhe nga gëzimi. Të qash, thonë studimet, është e mirë: është një prizë që çliron tensionin: e rëndësishme është që të mos zgjasë shumë, shkruan focus.it.
Ndryshimi në sjellje midis burrave dhe grave është i dukshëm: burrat qajnë dukshëm më pak, mesatarisht pesë herë më pak, sipas një studimi të Universitetit të Pitsburgut.
Arsyet pse meshkujt janë më pak të prirur për të qarë janë shkencore dhe kulturore. Nga pikëpamja biologjike, hormoni testosteron, tipik për meshkujt, mund të frenojë të qarën, ndërsa prolaktina, e pranishme në nivele më të larta te femrat, përkundrazi mund ta lehtësojë atë.
Për më tepër, është mjaft e qartë se ajo që i kufizon meshkujt nga shprehja e emocioneve është konteksti shoqëror në të cilin lotët konsiderohen joburrërore: në shumë kultura, e qara mashkullore konsiderohet një shenjë e fortë dobësie.
Megjithatë, kjo tabu mungonte në epokat e kaluara historike: në kohët e lashta, për shembull, e qara mashkullore konsiderohej si një simptomë e fisnikërisë së shpirtit, aq sa heronjtë, luftëtarët dhe njerëzit e shquar shpesh lëviznin pa turp.
Duke lënë mënjanë dallimet seksuale, duke analizuar të dhënat nga 37 vende anembanë botës, studimi të botuar në revistën Cross Cultural Research zbuloi se, pavarësisht nga niveli i mirëqenies ekonomike, njerëzit qajnë shumë më tepër në kombet e pasura. Dhe studime të tjera vërtetojnë se, para adoleshencës, djemtë dhe vajzat qajnë njësoj që në moshë shumë të re.
