Historia evolucionare e ”bombesin”, një hormon kundër urisë, i zbuluar në vitin 1970 në Itali, filloi mbi gjysmë miliardë vjet më parë.
Ai është aktiv në sistemin tretës të njeriut dhe mund të përdoret në të ardhmen për të zhvilluar ilaçe të reja kundër obezitetit.
Këtë e demonstron një studim i kryer mbi yjet e detit nga Universiteti ”Queen Mary” i Londrës dhe i botuar në revistën e Akademisë Amerikane të Shkencave.
Bombesin ia detyron emrin e saj faktit se në vitin 1970 u izolua për herë të parë nga lëkura e bretkosës nga farmakologu italian Vittorio Erspamer.
Kur u injektua te gjitarët, kjo molekulë (një peptid i përbërë nga 14 aminoacide) u tregua se zvogëlon oreksin, duke çuar në besimin se neurohormonet e ngjashme me bombazinën, të prodhuara në tru dhe në sistemin tretës, janë pjesë e sistemit të trupit për kontrollin e marrjes së ushqimit.
Studiuesit në Universitetin ”Queen Mary”, të udhëhequr nga Maurice Elphick, në bashkëpunim me Institutin ”Pasteur” në Paris, u përpoqën të rindërtonin historinë evolucionare të bombesin duke analizuar gjenomet e kafshëve jovertebrore: ata zbuluan gjene që kodojnë neurohormonet e ngjashme me bombazinën në ekinodermë të ndryshëm, si ylli i detit dhe seaku.
Pas rindërtimit të strukturës molekulare të bombësinës së yjeve të detit (të quajtur ArBN), ata zbuluan se ajo rregullon tkurrjen e stomakut të tyre.
Yjet e detit, në fakt, hanë duke e kthyer stomakun e tyre nga goja për të tretur gjahun si midhjet dhe gocat e detit. Injektimi i ArBN në yjet e detit me stomak të përkulur shkakton tërheqjen e organit në gojë dhe fillimin e vonuar të ushqyerjes.
“Ne mund të konkludojmë se ky funksion daton gjysmë miliardë vjet më parë, tek paraardhësi i përbashkët i yjeve të detit, njerëzve dhe vertebrorëve të tjerë,” shpjegon Elphick.
Studimi mund të ketë implikime praktike përtej zhvillimit të ilaçeve të reja për humbje peshe
