Dhora Leka, e cila në vitet 1935-40 të shekullit të kaluar kishte studiuar muzikë dhe luante bukur në piano, u lidh në qytetin e Korçës me grupet antifashiste dhe u angazhua familjarisht në Luftën Antifashiste Nacionalçlirimtare. Në vitet 1942-44, Dhora Leka kompozoi këngët partizane (asaj i përkasin gati 50% e këtyre këngëve), ndërsa në vitet e regjimit komunist ajo u arrestua dhe më pas u burgos dhe u internua. Mbas viteve 1990, Dhora Leka megjithëse e moshuar ndjeu respektin për veprën e saj në vitet e Luftës.
“Një vjeshtë me stuhi” ishte pika e referimit artistik të kompozitores Dhora Leka, përfaqësuese e rezistencës kundër regjimit diktatorial në Shqipëri që nga vitet ’40 të shek. XX e deri në fund të tij. Kjo vepër e frymëzuar nga lufta për liri ishte fryt i një pune shumëvjeçare gjatë viteve të persekutimit të regjimit monist. Vepra përfaqëson të vetmin krijim muzikor të kompozuar në kushtet e mungesës së lirisë dhe dhunës në Shqipëri.
Të vlerësuara edhe në forume ndërkombëtare, “Këngët e rezistencës” të krijuara nga Dhora Leka kanë një cilësi të lartë krijuese dhe janë konsideruar si kompozime autentike dhe me vlera të mirëfillta artistike, që i kanë rezistuar kohës.
