Autoportreti i Kahlo duke fjetur në një shtrat – e titulluar “El sueño (La cama)” – “Ëndrra (Shtrati)” – tejkaloi rekordin e arritur nga Georgia O’Keeffe me pikturën Jimson Weed/White Flower No. 1″ – e cila u shit 44,4 milionë dollarë në vitin 2014.
Piktura e vitit 1949 “Diego dhe Unë”, që përshkruan artisten dhe bashkëshortin e saj, muralistin Diego Rivera, u shit 34,9 milionë dollarë në vitin 2021.
Pikturat e saj raportohet se janë shitur privatisht me një çmim edhe më të lartë.
Autoportreti është ndër të paktat vepra të Kahlo që kanë mbetur në duar private jashtë Meksikës, ku veprat e saj janë shpallur monumente artistike.
Veprat e saj në koleksione publike dhe private brenda vendit nuk mund të shiten jashtë vendit ose të shkatërrohen.
Piktura vjen nga një koleksion privat, pronari i të cilit nuk është zbuluar dhe është ligjërisht e pranueshme për shitje ndërkombëtare.
Disa historianë arti e kanë shqyrtuar shitjen për arsye kulturore, ndërsa të tjerë kanë ngritur shqetësimin se piktura – e ekspozuar publikisht për herë të fundit në fund të viteve 1990 – mund të zhduket sërish nga sytë e publikut pas ankandit.
Identiteti i blerësit nuk u zbulua.
Vepra e përshkruan Kahlo duke fjetur në një shtrat prej druri në stil kolonial që noton në re.
Ajo është e mbështjellë me një batanije të artë dhe e ngatërruar me gjethe dhe bimë që zvarriten. Sipër shtratit shtrihet një figurë skeleti e mbështjellë me dinamit.
Piktura kryesoi në ankandin me më shumë se 100 vepra surrealiste nga artistë, përfshirë Salvador Dalí, René Magritte, Max Ernst dhe Dorothea Tanning.
Kahlo i rezistoi etiketimit si surrealiste, një stil arti që është si ëndërr dhe përqendrohet në një magjepsje me mendjen e pavetëdijshme.
“Unë kurrë nuk kam pikturuar ëndrra. Unë kam pikturuar realitetin tim”, tha Kahlo dikur.
Në shënimin e katalogut, shtëpia e ankandit Sotheby’s, në Londër tha se piktura ofronte një meditim spektral mbi kufirin poroz midis gjumit dhe vdekjes.





