Aktiviteti fizik një ilaç për depresionin

Të gjithë e dimë se aktiviteti fizik rikthen një ndjenjë të menjëhershme mirëqenieje: por është një hap shumë i gjatë nga këtu për ta konsideruar sportin një “kurim” për çrregullime serioze të humorit, si depresioni i madh, shkruan focus.it. Megjithatë, ky është pikërisht propozimi që vjen nga studimi më i rëndësishëm i tentuar ndonjëherë mbi efektet e ushtrimeve fizike në simptomat depresive. Sipas punës, të publikuar në revistën British Journal of Sports Medicine, përfitimet e një trupi në lëvizje në një tru të prekur nga depresioni janë të tilla që sporti duhet të ofrohet si një trajtim i zgjedhjes së parë për këta pacientë. Ushtrimi aktualisht konsiderohet një shtesë e shkëlqyeshme për qasjet më standarde si psikoterapia dhe trajtimet kundër depresionit. Megjithatë, sipas punës së re, udhëzimet duhet të përditësohen në mënyrë që aktiviteti motorik të shfaqet si një opsion terapeutik në vetvete, pasi mbështetet nga prova të forta shkencore mbi efektivitetin e tij. Shkencëtarët në Universitetin e Potsdamit në Gjermani shqyrtuan 41 studime që ndoqën 2 264 pacientë me depresion për të kuptuar se si stërvitja ndikonte në simptomat e tyre. Efektet pozitive të ushtrimeve fizike në simptomat e depresionit janë përcaktuar nga autorët si “të theksuara dhe domethënëse”, në disa raste edhe më të mira se ato të marra me terapi më tradicionale, në mënyrë që të inkurajohen kërkimet e ardhshme për të verifikuar nëse sporti mund të jetë një zgjidhje efektive edhe për trajtime afatgjata dhe nëse është kundërindikuar për grupe të caktuara pacientësh. Megjithëse të gjitha llojet e ushtrimeve fizike janë treguar të kenë përfitime, aktiviteti aerobik dhe trajnimi me rezistencë, si dhe aktiviteti fizik në grup me intensitet të moderuar dhe i mbikëqyrur nga një trajner, duket se veprojnë më efektivisht në simptomat depresive. Sipas autorëve të studimit, përfundimet e punës ofrojnë mundësi terapeutike për një numër të madh pacientësh që vuajnë nga depresioni, përfshirë ata që për arsye të ndryshme nuk kanë akses në psikoterapi ose nuk përfitojnë nga terapitë farmakologjike. atsh