Me rënien e diktaturës, të motivuar nga liria e rifituar, shumë shqiptarë iu drejtuan botës së ëndërruar për të siguruar mirëqenien e munguar. Ikja ishte e përmasave të mëdha, aq sa të konsiderohej e ngjashme me eksodin biblik.
Mijëra shqiptarë u nisën nga porti i Durrësit drejt Barit, me anijen e mallrave “Vlora”, e porsakthyer nga Kuba me një ngarkesë kallamsheqeri. Bordi i anijes u tejmbush me burra, gra e fëmijë të cilët prisnin të mësonin fatin e tyre mes dy brigjeve të detit Adriatik. Njerëzit vareshin ku të mundnin, deri edhe tek shtiza e flamurit kuqezi.
Destinacioni i tyre i parë ishte qyteti i Brindizit, ndërsa më pas iu drejtuan Barit. Për shumicën, qëndrimi atje nuk zgjati shumë. Brenda dy javësh u riatdhesuan 17400 shtetas shqiptarë, ndërsa në Itali mbetën rreth 1500 që kishin kërkuar strehim politik.
